Dag 2 Van Postel naar Balen-Hulsen

Dinsdag 19-10-2021
Ontbeten met pater Benny en de andere gasten. Van de humoristische pater een Vlaams spreekwoord geleerd: als de koe een kat was, dan kon ze bij de stoof gemolken worden. Met een goed gevulde maag vertrokken uit een regenachtig Postel. Gelijk maar de regencapes aangedaan. Eerst een stuk door het bos, en daarna héél lang langs een kanaal. Het eerste stuk was prachtig, met veel herfstkleuren; verderop werd het saaier. Onderweg bij een kruispunt van kanalen een kopje soep bij een restaurantje gegeten. Op ca 2 km van ons overnachtingsadres stopt er een auto voor ons op de weg, alarmlichten aan, man stapt uit en zegt: jullie zijn zeker Marjolijn en Maarten? Waarop ik zeg: dan ben jij zeker Jos? Dat klopt, maar dan uitspraak Sjos, op zijn Vlaams. Nog 2 km stappen naar zijn huis. Een eindje verder stopt er een oude man op een fiets en vraagt of de huwelijksproblemen zijn bijgelegd. Hoezo? Nou ik zag jullie anderhalf uur geleden en toen liepen jullie een heel eind uit elkaar, maar nu niet meer. Ik vraag of ik hem kan bellen als er echt problemen opdoemen. Doe maar niet zegt hij want ik heb het nooit langer dan vier jaar bij een vrouw uitgehouden, haha. De man blijkt een Nederlander, die al 47 jaar in België woont, omdat hij onverwacht daar een boerderij erfde van een ver familielid. Hij is opgeleid als ingenieur en had nooit gedacht dat hij boer zou worden. Het kan raar lopen in het leven, is zijn conclusie. Bij Jos Verluyten in Balen-Hulsen zijn we hartelijk ontvangen. Grappig is dat, het ene moment loop je je nog af te vragen waar je terecht komt, en 10 minuten later zit je gemoedelijk met vake (opa) en kleinkind aan tafel een spelletje te doen. Jos heeft een heerlijk menu gemaakt (bijna alles uit eigen tuin) en we hebben gezellig nagetafeld. En wederom prima geslapen (wordt een beetje saai, maar het is nu eenmaal zo).