Dag 6 Van Orsmaal naar Enines

Na het ontbijt, waarbij het opnieuw ging over de net begonnen oorlog in Oekraine, vertrokken. Verder naar het zuiden. Hier geen boomgaarden en bijna geen bos meer, voornamelijk golvend akkerland.  Als we bij een café even stoppen blijken we zojuist de taalgrens te zijn gepasseerd. Een ouderwets café vol boeren, die deels Vlaams en deels Frans spreken, met aan de achterwand een hele rij kooien met parkieten. De koffie blijkt oploskoffie te zijn, maar vooruit, het voornaamste was dat we van het toilet gebruik konden maken. Binnen loeit een kachel, het is ons veel te heet, dus we mogen twee stoelen buiten voor de deur zetten en daar de koffie nuttigen. Van een paar rokende boeren begrijpen we dat verderop de taalgrens midden in de straat loopt. Bij de huizen aan de rechterkant komt de Vlaamse postbode en aan de linkerkant de Waalse postbode. Zo gaat dat. Gelukkig krijgen de kinderen aan beide zijden van de taalgrens tweetalig onderwijs, dat lossen ze hier goed op. Eind van de middag komen we aan bij B&B maison Rose-des-vents. De eigenaren zijn in de tuin aan het werk en zie ons de hoek om komen. Ah, meneer en mevrouw Don? Klopt. Ze spreken Vlaams, zijn hier jaren geleden vanuit Vlaanderen neergestreken. We hadden al geregeld dat we hier warm eten kregen, het was heerlijk. Prachtige kamer ook !